Ik zal mij even voorstellen: Ik ben Zoë Tjon A Ten, 22 jaar en heb net mijn studie in culturele antropologie met een minor journalistiek afgerond.
Voor de Week Nederlandse Missionaris bezoek ik een aantal missionair werkers en hun projecten in Afrika. De missionair werkers komen uit Nederland, maar wonen al langere tijd in het buitenland en werken daar bij lokale projecten. Voor mij is dit de uitgelezen kans om de theorie in praktijk te brengen en om vanaf een lokaal niveau de cultuur te beleven. De landen die ik zal gaan bezoeken zijn: Tanzania, Malawi, Kenia en Oeganda.
Contact
Bezoekadres: Frederik Hendriklaan 7 2582 BP Den Haag
Mijn laatste twee weken in Mwanza zijn voorbij gevlogen. De banden die ik met mensen heb opgebouwd worden nog hechter. Ik voel me steeds meer thuis. Ik kan de weg naar het Lulu-project dromen, en kan zelfstandig met een ‘dalla dalla’ (een openbaar busje) naar de stad. De laatste weken heb ik veel tijd doorgebracht in het Tanga house. Dit is een SMA-project (net als het Lulu-project) waar Poolse zusters en een Poolse priester de leiding hebben. Het Tanga house is een huis voor albinokinderen die niet meer veilig zijn thuis of in hun omgeving. In Tanzania worden albinokinderen nog steeds gebruikt voor traditionele medicijnen. Een van de kinderen in het huis mist bijvoorbeeld een arm. Toen ze nog een kind was hebben mannen haar arm afgehakt om te verkopen en te gebruiken voor hekserij. In Tanga house wonen 15 kinderen van verschillende leeftijden en achtergronden. Het was een feestje om daar met hen middagen door te brengen. Samen knutselen, praten en voetballen waren leuke activiteiten. Ik ga de kinderen erg missen als ik naar Malawi vertrek.
Mwanza, Zoë met drie kinderen (Thereska, Lily & Jenny) van Tanga house, 2022
Over huisgenoten en familiebezoek
In het SMA-huis woonde ik samen met een Ierse vrouw Paula (59). Zij is alleen op reis en bezoekt verschillende projecten. Ook woonde ik met Walter (25), een priester in opleiding. De hoofdpriesters Father John en Father Robert moesten beiden terug naar Europa voor zaken. Dus was Walter de manager van het huis. Hij is net als Paula een echte vriend van mij geworden. Het voelde aan als een kleine, samengestelde familie. We hebben hele interessante gesprekken gevoerd en enorm gelachen. Op 16 juni kwamen er nog twee bezoekers bij die ook in het SMA-huis verbleven. Dit waren mijn moeder Christine en Mirella. Mirella is op ‘exposure week’, dit houdt in dat ze aan het onderzoeken is of ze een lekenmissionaris wil worden.
Met het huisgezelschap hebben we veel ondernomen. We zijn veel naar het Lulu-project en naar Tanga house gegaan. We hebben meer van de stad gezien en daar stoffen gekocht op de markt. Lulu-mentor Teddy heeft van die stoffen prachtige rokken en tassen gemaakt. Samen met Susanne en haar zoontje Jacob hebben we een boottocht gemaakt op Lake Victoria. Echt een aanrader als je in de buurt bent van dit enorme meer! Als afsluiting van mijn reis in Tanzania ben ik samen met mijn moeder en Paula naar Serengeti National Park geweest. De Serengeti is een van de mooiste dingen die ik ooit heb gezien. We zagen leeuwenwelpjes, olifanten, vechtende nijlpaarden en we stonden midden in de Great Migration. Het landschap is adembenemend.
Het huisgezelschap: Paula, Mirella, Walter, Zoë, Christine
De Serengeti, Zoë, Paula en Christine voor een nijlpaarden poel, 2022
Na ruim zes weken loopt mijn verblijf in Tanzania op een eind. Als afscheidscadeautje heb ik voor zowel het Lulu-project als voor Tanga house mooie foto’s afgedrukt op een groot poster. De meiden waren er erg blij mee. Tot slot wil ik Mariëlle Beusmans en natuurlijk Susanne Beentjes bedanken voor de fantastische tijd die ik heb gehad in Tanzania. Ik heb veel geleerd en gezien en ik ben enorm onder de indruk van het werk dat ze beide verrichten. Ik hoop dat we elkaar nog een keer tegenkomen. Mijn volgende stop is Malawi waar ik mee zal lopen met missionaire werker Fera Agricola.
Mwanza, Afscheid bij het LULU project met de posters, 2022
Tanzania
Tags:familie, Lulu-project, Malawi, missionair werker, Tanzania
Auteur: Colinda Janssen / Land: Liberia
Missionair werker Colinda Janssen leeft in Liberia op de missiepost van de Sociëteit der Afrikaanse Missiën (s.m.a.), met steun van de WNM. Het is één van de armste landen waar de mensen nog steeds kampen met de gevolgen van de jarenlange burgeroorlog en de ebolacrisis.
Je hebt een (bijna) afgeronde beroeps- of academische opleiding.
Ook heb je tussen de 3 en 12 maanden tijd voor een uitzending naar Azië, Afrika of Latijns-Amerika.
En je wilt je verbinden aan een betrokken organisatie in Nederland (bijv. een parochie).
Je spreekt de taal van het land waar je naartoe gaat en je gebruikt social media.
Wat biedt WNM?
Een unieke levenservaring.
Een voorbereidingstraject in Nederland.
Een internationale werkervaring die je CV zal verrijken.
Een vergoeding tijdens jouw verblijf.
Wat verwachten wij van jou?
Dat je open staat en respect hebt voor andere culturen en religies.
Dat je jouw familie en vrienden mobiliseert en mensen met elkaar verbindt.
Dat je de kosten van de heen- en terugreis en noodzakelijke verzekeringen voor eigen rekening neemt.
Dat je bijdraagt aan de communicatie en fondsenwerving van de WNM, die mede gericht is op het voortzetten van het missionaire gedachtegoed. Welke plekken zijn beschikbaar? In de volgende landen hebben wij één of meer plekken beschikbaar: Kenia, Filipijnen, Brazilië, Colombia, Guatemala, Mexico, Nicaragua en Venezuela.
Interesse?
Ben je geïnteresseerd? Schrijf ons dan waarom jij uitgezonden wilt worden en stuur jouw cv mee. Mail het naar: contact@weeknederlandsemissionaris.nl
Meer informatie: Heb je nog vragen?
Neem dan contact op met Kelly van Gils via het e-mailadres contact@weeknederlandsemissionaris.nl of telefonisch op 06 – 38 65 0563.
