
Ik zal me even voorstellen: Ik ben Zoë Tjon A Ten, 22 jaar en heb net mijn studie in culturele antropologie met een minor journalistiek afgerond.
Voor de Week Nederlandse Missionaris bezoek ik een aantal missionair werkers en hun projecten in Afrika. De missionair werkers komen uit Nederland, maar wonen al langere tijd in het buitenland en werken daar bij lokale projecten. Momenteel ben ik op bezoek bij Fera, en krijg ik inzicht in haar bijzondere werk in Malawi. In dit blog vertel ik meer over haar levenspad en het werk dat zij doet.
Warm onthaal
Ik ben blij wanneer ik mijn voeten op de grond zet en Malawi betreed. Als ik door de poorten van het vliegveld heen ben, ben ik opgelucht dat Fera Agricola op me staat te wachten buiten. Ik krijg een warm onthaal in een toch-wel-fris Malawi. Gelukkig heb ik twee warme truien bij, maar ik had er niet helemaal op gerekend dat het in Malawi winter is en dat de temperatuur ’s nachts soms daalt tot 8 graden. Na Tanzania, valt het me gelijk op dat Malawi een stuk armer is, ook het landschap is heel anders: het is droger en kaler en de aarde is hier vuurrood.
Ik verblijf bij Fera in huis, dat zich bevindt op het terrein van de parochie van de congregatie de Witte Paters. Op dit terrein ligt ook het kantoor van het Centre for Social Concern waar Fera als missiewerkster werkt. Het Centre for Social Concern zet zich in voor de armere laag van de bevolking door middel van verschillende projecten. Ze verzamelen bijvoorbeeld data van de kosten van het dagelijkse leven door markten en huishoudens te bezoeken. Deze data publiceren ze in artikelen en leggen ze ook voor aan de overheid om omstandigheden te verbeteren. Fera heeft een adviserende rol, en werkt vooral aan projectvoorstellen en fondsenwerving.
Vrijwilliger bij vrouwengroep
Fera is niet alleen werkzaam op het Centre For Social Concern, maar zet zich ook als vrijwilliger in voor vrouwengroepen voor de Nederlandse organisatie Melania. Zij ondersteunen vrouwen met het opzetten van activiteiten waarmee ze een inkomenskunnen genereren en ze hun gezin kunnen onderhouden. Dit doen ze door het trainen van de vrouwen en het opzetten van een activiteit om geld mee te verdienen. Fera bezoekt nieuwe potentiële vrouwengroepen en introduceert hen bij de organisatie. Dan helpt ze hen met het schrijven en presenteren van hun projectvoorstel, bijvoorbeeld hoe ze een duurzaam inkomen kan genereren door het aanschaffen van een geit, kippen of een machine die voedsel kan verwerken.
De eerste week heb ik meegelopen op het kantoor en heb ik Fera haar collega’s een beetje leren kennen. Ik moest de eerste week zeker even wennen door het andere klimaat, andere omgeving en ander werk. Ook hebben we gegeten met de Witte paters wat erg gezellig was en heb ik een natuurreservaat bezocht en daar lang gewandeld. Maar in de tweede week begonnen we met plannen maken om het veld in te gaan. Zo zullen we naar markten en scholen gaan om onderzoek te doen, maar ook op bezoek bij verschillende vrouwengroepen. Het belooft dus een interessante tijd te worden met veel gevarieerde projecten.

Back to the basics
Voordat het veldwerk zou gaan beginnen, had ik nog tijd voor een extra tussenstop en ik besloot er alleen op uit te gaan. Ik ben naar het zuiden van Malawi afgereisd om daar de Mount Mulanje te beklimmen. Deze berg is 3002 meter hoog en staat bekend om de prachtige natuur en een pittige klim naar de Peak Sapitwa. Na een busrit van ruim 5 uur kwam ik aan in Blantyre waar ik opgehaald werd door mijn lokale gids. Daar hebben we vier dagen gewandeld en geklommen om de top te bereiken. En jeetje, wat was dit zwaar. Je slaapt ‘s nachts op een matje met je slaapzak en hebt verder geen stromend water of elektriciteit. Dit is zoals ze het noemen: “Back to the basics”. Ik had het een beetje onderschat, maar de tocht was de spierpijn helemaal waard. De eerste twee dagen liepen 4 uur per dag. Op de derde dag hebben we 4 uur naar de top geklommen, en toen nog 4 uur naar beneden terug naar de andere berghut. Op dag vier waren we er nog niet helemaal, en moesten we nog 3 uur naar beneden. Voldaan na deze overwinning stapte ik op de bus terug naar Lilongwe, benieuwd naar het geplande veldwerk!