Pater Fons is dienstbaar aan de mensen

Pater Fons Bogaartz o.s.c. gaat in Indonesië elke woensdagmorgen de bergen van Bandung op om jonge novicen les te geven. ‘Ik ben een eenvoudig pastoor en rijd gewoon op mijn oude motor,’ vertelt pater Bogaartz. Voor hem geen rit met de auto; hij neemt altijd zijn brommer. Dat is niet altijd zonder gevaar in het drukke verkeer van Bandung.
Een paar jaar geleden nog werd hij aangereden door een jonge Indonesische vrouw die hem over het hoofd zag. Voor pater Fons het wist lag hij met brommer en al op de weg. ‘Ik dacht eerst dat een aantal ribben gebroken was, maar op de röntgenfoto bleek alles gelukkig nog op z’n plek te zitten. De Heer zij geprezen tot in Eeuwigheid.’ Op diezelfde brommer is hij ook vaak tot op de huid nat geregend. De hevige regenval zorgt voor overstromingen en aardverschuivingen.

Leed verzachten

‘Arme kinderen kom je bijna op elke hoek van de straat tegen,’ verzucht de missionaris. Het is een groot probleem dat om de aandacht vraagt van de Kruisheren en van de kerk in het algemeen. Pater Fons probeert in zijn werk het leed van de armen te verzachten en kansarmen de mogelijkheid te bieden gebruik te maken van een betere gezondheidszorg. Daarom heeft hij vlakbij de parochiekerk een gezondheidscentrum opgericht. ‘Daar werken artsen en verpleegsters op vrijwillige basis gratis mee. Dagelijks worden er zo’n 120 mensen geholpen.’

Indonesië telt 140 Kruisheren inclusief fraters en novicen in opleiding (in 2019). ‘De jongere Indonesische priesters hebben een andere benadering dan wij hadden,’ stelt hij vast. Als pater ben je er voor de mensen en je bent dienstbaar aan de mensen. ‘De jongere generatie priesters staat daar anders in. Zij geven nu aan van hoe laat tot hoe laat zij bereikbaar zijn of wanneer hun vrije dag is,’ constateert hij. ‘Er is desondanks in de loop van de jaren een overgang gekomen van het altaar naar de pasar (markt, red.),’ vindt pater Fons. Een overgang van het kerkgebouw naar de buitenwereld. De kerk heeft volgens hem nu meer moed dan in het verleden om zaken aan te kaarten die de Indonesische mensen aangaan, zoals de toenemende kloof tussen arm en rijk, de corruptie die het land teistert en de werkloosheid.

Vreedzaam

Zelf is pater Fons samen met twee confraters in 1969 door de Kruisheren naar de missie in Indonesië gezonden. Hij heeft het land zien veranderen. ‘In die tijd zag je nog niet veel islam,’ blikt hij terug. De moskee was in die dagen vrij leeg en men keek jaloers naar de pastoor en zijn volle kerk. ‘Nu zijn er overal moskeeën en islamitische scholen. De katholieke kerk is een kleine minderheid.’ In de laatste twintig jaar zijn volgens pater Fons felle orthodoxe groepen opgestaan binnen de islam, maar onveilig voelt hij zich geenszins. ‘De meeste mensen zijn vreedzaam en welwillend. De grootste last hebben wij van het feit dat wij geen vergunning krijgen voor het bouwen van een nieuwe kerk.’
Momenteel zijn er nog zes Nederlandse Kruisheren in het bisdom Bandung in West-Java, van wie pater Fons met zijn 79 jaar de op een na jongste is. ‘Hier in Bandung zijn voldoende inlandse priesters. Wij hebben onszelf overbodig gemaakt,’ lacht hij tevreden. ‘Dat was ook het doel. Ik ben blij dat dat gelukt is.’