Een plek van hoop en mogelijkheden

Melanie (29 jaar) werkt drie maanden in Ghana bij het Job Creation and Training Centre for the Deaf (JTCT). Inmiddels is dit haar tweede thuis. In deze blog  geeft ze een inkijk in haar motivatie, en de doelen die ze hoopt te bereiken. Haar reis werd mogelijk gemaakt door SOKPO, de Society of African Missions (SMA) en WNM.. Haar reis werd mogelijk gemaakt door SOKPO, de Society of African Missions (SMA) en WNM.

Missie nog niet volbracht

Mijn liefde voor ontwikkelingswerk is een belangrijke drijfveer. In 2022 bracht ik al een jaar door op dit centrum, waar ik het Sign of Silence Hostel opzette. Dit hostel, dat dient als gastenverblijf, ondersteunt nu financieel de activiteiten van het centrum. Mijn ervaringen daar hebben me laten zien hoeveel impact kleine, gerichte acties kunnen hebben op de gemeenschap. Terugkeren voelt dan ook als een natuurlijk vervolg op het werk dat ik toen begon. Mijn missie was nog niet volbracht! Het Job Creation and Training Centre for the Deaf biedt jongeren meer dan alleen een opleiding; het geeft hen een toekomst. Door hen te trainen in beroepen als timmerman, kok, kleermaker, kapper of IT-specialist, krijgen zij de kans om economisch zelfstandig te worden. Voor mij is dit de kern van wat ontwikkelingshulp zou moeten zijn: empowerment.

Waar ouders tekortschieten, wil ik helpen

In Ghanese families worden dove kinderen vaak achtergesteld en krijgen zij zelden de kans op een goede opleiding. Ouders leren nauwelijks gebarentaal en investeren niet in deze kinderen, waardoor ze vaak buitengesloten worden van de familie en de samenleving. Waar de ouders en gemeenschap tekortschieten wil ik helpen. Mijn doel is om deze kinderen kansen te bieden die hen in staat stellen een zelfstandig en waardig leven op te bouwen. Voorbereiding is cruciaal voor dit project. Ik heb veel tijd besteed aan het in kaart brengen van de uitdagingen en behoeften van het project. Mijn focus ligt deze keer op het verder versterken van de zelfstandigheid van het centrum. Denk hierbij aan het opzetten van nieuwe inkomstenbronnen en het optimaliseren van de bestaande workshops en ondernemingen. Samen met SOKPO heb ik hiervoor een tweejarenplan opgesteld waarin we de volgende doelen stelt om het JCTC zelfstandig te maken:

• aankoop van de grond zodat er geen maandelijkse kosten aan huur zijn;
• optimalisatie van de inkomsten uit het Sign of Silence Hostel;
• een masterhouse, zodat de dove studenten en leraren op het centrum kunnen verblijven;
• zonnepanelen voor energieopwekking;
• optimalisatie inkomsten van de ondernemingen

Tijdens mijn verblijf in Ghana werk ik verder aan het werven van fondsen voor dit plan en hoop ik een deel hiervan al te implementeren. De doven en lokale medewerkers betrek ik zoveel mogelijk bij dit plan. Sterker nog: dit zijn allemaal ideeën die vanuit henzelf komen.

Véél meer dan een project

Mijn doel is om het centrum minder afhankelijk te maken van fondsen van buitenaf. Dit betekent dat we samen zullen werken aan het versterken van de inkomstenbronnen binnen het centrum zelf. Door de workshops niet alleen als leerplekken maar ook als kleine bedrijven te laten functioneren kunnen ze bijdragen aan het onderhoud van het centrum en de lonen van de leraren. Als persoonlijk doel wil ik mijn gebarentaal verder verbeteren. Hoewel ik al vloeiend ben, wil ik mijn vaardigheden verfijnen zodat ik vaker als tolk kan functioneren, met name in kerken. Deze missie is voor mij niet zomaar een project: het is een kans om de dove jongeren van Kumasi te helpen bouwen aan een toekomst waarin zij zelfvoorzienend kunnen zijn. Ik hoop dat mijn bijdrage een blijvende impact zal hebben en dat het centrum kan blijven groeien als een plek van hoop en mogelijkheden.