Solidariteit versterken vanuit een kerk voor de armen
In de stad Guayana in Venezuela zetten Ellen Schouten en Servaes Scheifes zich vanuit hun geloof met hart en ziel in. Dankzij de activiteiten die zij in samenspraak met hun omgeving hebben opgezet, kunnen de mensen van de arbeiderswijk Bella Vista nu beter voor zichzelf instaan. De actieve participatie van de mensen in de buurt heeft tot hele mooie resultaten geleid waar iedereen trots op is, en waar velen de vruchten van plukken. Zo krijgt de kerk voor de armen hier gestaag vorm.
Zorgzaamheid
Een vertrouwd gezicht in de buurt. Dat komt bij ons op als we denken aan Ellen. Al jaren is ze een belangrijke spil in het plaatselijke vormingscentrum CFG (Centro de Formación Guayana). Ze is eveneens erg geliefd bij de mensen in haar eigen straat, die haar verkozen tot vertegenwoordigster in de organisatie voor voedseldistributie.
Ze vindt haar werk heerlijk, laat ze ons weten, want ze werkt goed samen met andere fijne mensen zoals de Nederlandse missionaris Wim en de Venezolaanse Carolina, haar naaste medewerkers.
Al is er nog zoveel te doen, de resultaten waar ze zich zo hard voor inzetten, worden met de dag zichtbaarder.
Dit is geen overbodige luxe in een land als Venezuela waar het leven erg duur is. Mensen kunnen moeilijk of helemaal niet aan bepaalde producten geraken die noodzakelijk zijn om in hun levensonderhoud te voorzien.
Om de zelfredzaamheid te bevorderen, coördineert het CFG buurtcomités in drie volksbuurten, die zich bezighouden met:
- zelf aangelegde moestuinen
- gezond eten
- en integrale gezondheid.
Kortom, bij het CFG kan men voor heel veel terecht. De mensen leren over preventieve gezondheid, over medicinale planten en ze kunnen medische consulten aanvragen. Of ze kunnen inlichtingen krijgen over voorzorgsmaatregelen bij een lange elektriciteitsuitval of hoe thuis wasmiddel te maken. Het is echt heel divers.
Ellen is verder heel erg blij met de jaarlijkse succesvolle ruilbeurs (Trueque genoemd) van zaden en kweekplantjes, en allerlei andere nuttige zaken zoals kleding en boeken enzovoorts.
‘Een andere interessante ervaring was een vormingsweekend over economía transformadora’, waar Ellen vaststelde dat het ‘voor de eerste keer lukte dat de vrouwen zich deel voelden van de discussie!’
Genoeg ingrediënten dus voor optimisme en geloof in de toekomst!
De rebel in Servaes
Servaes zet vooral in op het geven van cursussen rond de Sociale Leer van de kerk. Dat heeft nogal wat voeten in de aarde, legt hij ons uit. Zijn workshops krijgen echter gehoor! Via een kerk voor de armen wil hij de solidariteit in de gemeenschap versterken.
Zeker niet in mindere mate doet hij daarnaast aan vakbondswerk voor het Instituut voor Arbeidsveiligheid en -gezondheid. Hij heeft enorm veel ervaring opgedaan als fabrieksarbeider, en vertelt ons hierover met enthousiasme: ‘Wat ik geleerd heb van de arbeiders is vooral solidariteit, je moet één oog voor jezelf hebben en altijd één oog voor je maat: alleen overleef je het niet’.
Zijn persoonlijkheid houdt hem gaande: altijd op de bres om voor het goede en het rechtvaardige te strijden. Genietend van kameraadschap.
Nooit klaar
Zowel Ellen als Servaes willen dat de mensen openingen zien en hun eigen mogelijkheden aanboren. Ze zijn fervente aanhangers van het ideaal van de ‘actieve participatie’, gepropageerd door de voormalige president Chavez.
Ellen: ‘Niet alleen dat je mag kiezen zodat een ander onze problemen oplost, maar dat je zelf actief deel uitmaakt van de oplossingen.’
Beiden voelen ze zich gedragen door hun directe omgeving. Servaes: ‘Het is opvallend hoe wij altijd weer mensen tegenkomen die nooit opgeven’.
Dat is mooi om te zien en daarom krijgen Ellen en Servaes de volle steun van de Week Nederlandse Missionaris.